ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ Η ΠΟΛΙΤΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ. Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΠΟΥ ΦΕΡΕΙ ΚΑΘΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ, ΤΟΥ ΥΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΙ ΕΧΕΙ ΝΑ ΦΑΝΕΡΩΣΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. Ο ΘΕΟΣ ΕΒΑΛΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΠΙΣΩ.
Σ' ΕΝΑΝ ΤΟΠΟ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΟ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ, ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΞΙΟΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΜΑΣ.

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΜΗ

ΕΠΙ-ΜΥΘΙ-ΟΝ-ΑΝ-ΔΡΩ
ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΜΗ
Πρὶν ἀπὸ ὀτιδήποτε θὰ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τὶ ἀκριβῶς γυρεύουμε. Ποιὸ ἀκριβῶς εἶναι τὸ πρόβλημα, καὶ τελικὰ ποιο εἶναι τὸ αἴτημα.
Ἂν τὸ ζητούμενο εἶναι ἡ εὐημερία, τότε δεν ἔχουμε παρὰ να βροῦμε πλουσιότερους καὶ να τοὺς εἴμαστε χρήσιμοι.
Ἂν τὸ ζητούμενο εἶναι ἡ ἐλευθερία, τότε θὰ πρέπει να ἀλλάξουμε ῥιζικὰ τὸν τρόπο ποῦ σκεφτόμαστε.  Ἡ ἐλευθερία συνοδεύεται καὶ ἀπὸ δυο ἄκομα καταστάσεις. Τὴν αὐτονομία καὶ τὴν αὐτάρκεια. Δεν γίνεται να εἶσαι ἐλεύθερος ἂν δεν εἶσαι αὐτόνομος καὶ αὐτάρκης. Βεβαία ἡ αὐτονομία καὶ ἡ αὐτάρκεια, στο σύστημα στο ὅποιο ζοῦμε, εἶναι μᾶλλον ἀνέκδοτα.  Προφανῶς λοιπόν, ἢ ἀποχαιρετάμε τὴν ἐλευθερία, ἢ ἀλλάζουμε τις συνθῆκες ὥστε να εἴμαστε αὐτάρκεις, ἀφοῦ ὃ αὐτάρκης, δεν ἔχει λόγο να κυβερνιέται ἀπὸ ἄλλους, ἄρα εἶναι καὶ αὐτόνομος.
Τὸ σύστημα στηρίζεται στην κατασκευὴ ἀναγκῶν.  Μὲ κάθε ἀνάγκη που κατασκευάζει καὶ ἀποδεχόμαστε, μας δένει μὲ ἄκομα ἔναν λόγο.  Ἄρα ἡ ὁλικὴ ἀρνήσῃ τῶν ἀναγκῶν που μας προτείνεται να ἔχουμε, εἶναι ἕνα σοβαρὸ βῆμα για τὴν κατακτήσῃ τῆς ἐλευθερίας. Οἱ περισσότερες ἀνάγκες εἶναι παράγωγα φόβου καὶ ἰδεοληψίας.
Πραγματικότητα, εἶναι τὸ σύνολο τῶν  συμβάσεων που κάνουμε, για να ὁρίσουμε τὴν καταστάσῃ τῶν πραγμάτων. Σὲ μία πραγματικότητα, τὰ πράγματα ἀλληλοϋποστηρίζονται ὥστε να ἐπαληθεύονται καὶ ὅλα μαζὶ να εἶναι μιᾷ δεδομένη καταστάσῃ. Αὐτὸ ὅμως δεν σημαίνει ὅτι ὑπάρχει μία πραγματικότητα, ἀλλὰ ἀντίθετα ὁ καθενὰς φτιάχνει τὴν δίκια τοῦ, μὲ βάσῃ τις ἀρχὲς καὶ τις ἀξίες τοῦ. Ὁποῖος ἀποδέχεται μιᾷ πραγματικότητα, ἐπειδὴ ἁπλᾶ τοῦ τὴν προτείνουν, ἐπειδὴ τὸν ξεγέλασαν ἢ ἐπειδὴ εἶναι βολικότερο ἀπ’τὸ να φτιάξει μιᾷ δικῇ τοῦ, εἶναι ἄξιος τῆς μοίρας του. Ἡ ἀποδοχὴ ξένης πραγματικότητας σημαίνει ἄμεσα κατάργηση τῆς αὐτονομίας, ἀφοῦ ἄλλος μοιράζει τοὺς ῥόλους, καὶ ἔμμεσα ὁδηγεὶ καὶ στην ἀπώλεια τῆς αὐταρκείας, ἀφοῦ ὁ ἀποδεχόμενος, δέχεται ὄσες ἀνάγκες  του ὁρίσουν ἄλλοι ὅτι ἔχει.
Τὸ δυσκολότερο ἀπ’ ὅλα εἶναι να δεχτεὶ κανεὶς να ἀλλάξει ὅλα ὅσα ἤξερε μέχρι τώρα, προκειμένου, να ἀποκτήσει ἐλευθερίᾳ. Ἡ ἐλευθερία εἶναι μία καταστάσῃ ὄχι ἀπαραίτητα εὔκολη.  Δεν εἶναι ζήτημα ἐγωισμού, ὥστε να τὴν ἔχει κανεὶς καὶ να τὴν ἐπιδεικνύει, οὔτε προϊὸν ἀρρωστημένου ῥομαντισμοῦ. Εἶναι ἡ θεμελιώδης ἀποδοχὴ τοῦ ἀνθρώπου, τῆς ἱκανότητας καὶ τῆς χρησιμότητάς του. Μόνο μέσῳ τῆς ἐλευθερίας προάγονται οἱ πνευματικὲς ἀρετές, που ὁ ἄνθρωπος μπορεὶ να προσφέρει καὶ που εἶναι αὐτὲς που δίνουν νόημα στην ὑπάρξῃ τοῦ ἀνθρώπου ὣς εἶδος. Αὐτὸ βεβαία δεν σημαίνει ὅτι ἡ ἐλευθερία εἶναι δικαίωμα, ἀλλὰ κατακτήσῃ.  Ὅποτε δεν εἶναι για ὅλους, ἀλλὰ μόνο γι' αὐτοὺς που τὴν ἀξίζουν. Ἔδω εἶναι καὶ τὸ κλειδί!  Ὁποῖος δέχεται ξένες πραγματικότητες, ἀπαξιώνει τὴν ἐλευθερία του καὶ μοιραία τὴν χάνει. Ἐν προκειμένῳ, ἡ καταστάσῃ τῶν πραγμάτων στην κοινωνία σήμερα, εἶναι τέτοια, ἀκριβῶς ἐπειδὴ οἱ ἄνθρωποι ἀπαξίωσαν τὴν ἐλευθερία τοὺς, πρὸς χάριν τῆς εὐημερίας. Τὰ περὶ ποιότητας ζωῆς εἶναι ἁπλῶς δικαιολογίες, γιατὶ ζωὴ χωρὶς ἐλευθερία δεν ἔχει καμία ἀπολύτως ποιότητα. Ἡ ποιότητα ζωῆς, εἶναι μιᾷ δικαιολογία που χρησιμοποιήθηκε πολύ. Στην πραγματικότητα εἶναι συγκεκαλυμμένη ὕβρις, ὅταν ξεπερνάει τὰ ὅρια τῆς αὐταρκείας.
Εἶναι δύσκολο να δεχτεὶ κανείς, ὅτι τὸ αὐτονόητό του, εἶναι ὕβρις. Γι’ αὐτὸ καὶ συνεχίζουν ὅλοι να κανοῦν τὰ ἰδία που τοὺς σκλαβώνουν αἰῶνες τώρα. Αὐτὸ εἶναι ζήτημα διαπαιδαγώγησης. Οἱ κρατοῦντες, ἔχουν φροντίσει καὶ ἔχουν διαλύσει τὴν οἰκογένεια, ὥστε τὰ παιδιὰ να μὴν ἔχουν συγκεκριμένο δρόμο στον ὅποιο θὰ βαδίσουν, καὶ παράλληλα ἔχοντας διαφθείρει τις μητέρες, μεγαλώνουν παιδιὰ ἄβουλα καὶ ἀνόητα, ὅτι πρέπει για να εἶναι δουλοπάροικοι.
“Δώσε τοὺς στολίδια καὶ γιορτές, καὶ θὰ γίνουν οἱ ἄντρες, γυναῖκες καὶ δεν θὰ ζητιάνε ἐλευθερία καὶ δεν θὰ σὲ ἐνοχλοῦν πια” εἶπε ὁ Κροῖσος στον νεαρὸ Κυρό, προκειμένου να κυβερνήσει ἀνενόχλητος τοὺς Λυδούς...
Ἡ λύσῃ δεν πρόκειται να δοθεὶ τώρα. Τώρα ἔχουμε πόλεμο.  Ἡ μητέρες ἔχουν τῇ λύσῃ στα χέρια τοὺς. Ἂς διαμορφώσουν τὰ παιδιὰ τοὺς κατάλληλα. Ἂν δράσουν, για να ἰκανοποιήσουν τὸ ἐγὼ τοὺς, καὶ τις φοβίες τοὺς, τότε ὁ κόσμος θὰ συνεχίσει να εἶναι τὸ ἴδιο χάλια. Χρειαζόμαστε νέου τύπου ἀνθρώπους, μεγαλωμένους μὲ βάσῃ τὴν ἐλευθερία. Μόνον τότε, δεν θὰ ὑπάρξει χῶρος για πολιτικοὺς κομπογιαννίτες, καὶ νωθροὺς καὶ ἀβούλους πολίτες.
ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ ΨΩΜΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...