ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ Η ΠΟΛΙΤΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ. Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΠΟΥ ΦΕΡΕΙ ΚΑΘΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ, ΤΟΥ ΥΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΙ ΕΧΕΙ ΝΑ ΦΑΝΕΡΩΣΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. Ο ΘΕΟΣ ΕΒΑΛΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΠΙΣΩ.
Σ' ΕΝΑΝ ΤΟΠΟ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΟ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ, ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΞΙΟΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΜΑΣ.

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

Αλαβάνος για Ρεπούση: Την απάντηση τη δίνει ο Ελύτης

Στον Οδυσσέα  Ελύτη παρέπεμψε τη βουλευτή της Δημοκρατικής Αριστεράς ο επικεφαλής του «Σχεδίου  Β» Αλέκος Αλαβάνος. Μιλώντας στον Alpha 9,89 ο κ. Αλαβάνος διάβασε το σχετικό απόσπασμα από την  ομιλία του Οδυσσέα Ελύτη στην τελετή απονομής του βραβείου Νόμπελ τον Νοέμβριο  του 1979.

«Είναι, το ξέρω, άτοπο ν' αναφέρεται κανείς σε προσωπικές περιπτώσεις.  Και ακόμη πιο άτοπο να παινά το σπίτι του. Είναι όμως κάποτε απαραίτητο, στο  βαθμό που αυτά βοηθούν να δούμε πιο καθαρά μιαν ορισμένη κατάσταση πραγμάτων.  Και είναι σήμερα η περίπτωση.Μου εδόθηκε,  αγαπητοί φίλοι, να γράφω σε μια γλώσσα που μιλιέται μόνον από μερικά εκατομμύρια  ανθρώπων. Παρ' όλ' αυτά, μια γλώσσα που μιλιέται επί δυόμιση χιλιάδες χρόνια  χωρίς διακοπή και μ' ελάχιστες διαφορές. Η παράλογη αυτή, φαινομενικά, διάσταση,  αντιστοιχεί και στην υλικο-πνευματική οντότητα της χώρας μου. Που είναι μικρή σε  έκταση χώρου και απέραντη σε έκταση χρόνου. Και το αναφέρω όχι διόλου για να  υπερηφανευθώ αλλά για να δείξω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας ποιητής όταν  χρησιμοποιεί για τα πιο αγαπημένα πράγματα τις ίδιες λέξεις που χρησιμοποιούσαν  μία Σαπφώ ή ένας Πίνδαρος π.χ. -χωρίς ωστόσο να έχει το αντίκρυσμα που είχαν  εκείνοι επάνω στην έκταση της πολιτισμένης τότε ανθρωπότητας.

Εάν η γλώσσα  αποτελούσε απλώς ένα μέσον επικοινωνίας, πρόβλημα δεν θα υπήρχε. Συμβαίνει όμως  ν' αποτελεί και εργαλείο μαγείας και φορέα ηθικών αξιών. Προσκτάται η γλώσσα στο  μάκρος των αιώνων ένα ορισμένο ήθος. Και το ήθος αυτό γεννά υποχρεώσεις. Χωρίς  να λησμονεί κανείς ότι στο μάκρος εικοσιπέντε αιώνων δεν υπήρξε ούτε ένας,  επαναλαμβάνω ούτε ένας, που να μην γράφτηκε ποίηση στην ελληνική γλώσσα. Να τι  είναι το μεγάλο βάρος παράδοσης που το όργανο αυτό σηκώνει. Το παρουσιάζει  ανάγλυφα η νέα ελληνική ποίηση.»

Real.gr

ΠΗΓΗ: Palmografos.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...