Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΟΚ & Η ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ

11-09-2011

Ο μηχανισμός του δόγματος του ΣΟΚ, όχι μόνο προάγει αλλά και βασίζεται σ’ ένα υπόβαθρο καταθρυμματισμένης συλλογικής μνήμης και μιας ακρωτηριασμένης - παραχαραγμένης ιστορίας τόσο κοινωνικοπολιτικής όσο και ψυχοπνευματικής.

Το αντίδοτο και το φάρμακο για την θεραπεία από τα αποτελέσματα του δόγματος του ΣΟΚ, βρίσκεται στην συνοχή της διαχρονικής ιστορικής μνήμης ενός λαού, ενός έθνους, μιας πολιτείας και ενός ατόμου που συνειδητά αυτοπροσδιορίζεται στο χωρόχρονο. Αυτό προϋποθέτει ελεύθερη παιδεία ελευθερίας, που εξακοντίζεται στη σωκρατική διαλεκτική, την πλατωνική θεολογία, την αριστοτέλεια λογική των μεταφυσικών, για να γίνει αρχιμήδειος τεχνολογία και αναξιμάνδρεια ατομική επιστήμη και από τον Δημόκριτο θα φτάσει στον Καραθοδωρή και τον Γκιόλβα.

Έπειτα από χιλιάδες χρόνια συστηματικής και μεθοδευμένης προπαγάνδας από αλληλοσυγκρουόμενες φαινομενικά, αλλά κατά βάθος αλληλοσυμπληρούμενες πληροφορίες που διοχετεύονται στον κατάλληλο τόπο-χρόνο και από προεπιλεγμένα άτομα, η ανθρώπινη συλλογική συνείδηση ξυπνάει μέσα σ’ ένα εφιάλτη προσπαθώντας να βρει έδαφος να πατήσει.

Το νήμα της Μνημοσύνης φτάνει μέχρι την αφύπνιση της θείας Ανθρωποϊδέας, που εκπορεύεται από το Άγιο Πνεύμα μαρτυρώντας περί Λόγου και Ουσίας, που εκδηλώνεται από το Ένα στα Πολλά και από τα Πολλά στο Εν. Το νήμα περνάει σαν μύθος από την Ανδρομέδα στον Σείριο, στους Έλληνες της προκατακλυσμιαίας Αιγίδος, περιλαμβάνοντας την Μ. Ασία και την Αίγυπτο, που πήρε το ελληνικό όνομά της ένεκα ότι βρίσκεται υπτίως του Αιγαίου.

Ο ελληνικός γόνος έγινε εξαρχής στόχος της ατλάντιας εξουσίας και συγκεκριμένα τα τέκνα του Ιαπετού και οι απόγονοί τους θα έρθουν σε σύγκρουση με τα τέκνα του Κρόνου και τους Ολύμπιους. Το ίδιο επιβεβαιώνει και η αρχαιολογία των σουμεριακών δέλτων.

Μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, ο Έλληνας γίνεται ο φύλακας της Μνημοσύνης σε κυτταρικό πλέον επίπεδο. Και έπειτα από μια σειρά αναβαθμίσεων τόσο στο DNA όσο και στην ποιότητα του πέμπτου αιθέρα, που συγκεντρώνεται με μοναδικό τρόπο στην ελληνική γη, στα νερά, στις θάλασσες, τα αγαθά της γης, τους καρπούς, όπως η ελιά, το σταφύλι, η ζέα, το φαγόπυρο, το μέλι, τα σύκα, τα καρύδια, που καθώς μοιάζουν με εγκέφαλο υπενθυμίζουν ότι είναι τροφή για όσους εργάζονται περισσότερο με το νου. Και όπως για να φας το καρύδι πρέπει να σπάσεις τον φλοιό και να το καθαρίσεις, έτσι και οι νόμοι της πρόνοιας όρισαν να θυμηθεί ο άνθρωπος κάποτε πως είναι ένας νους, περνώντας πρώτα όμως μέσα από την διττότητα της διάνοιας.

Τούτο το Φως γίνεται Ιερόν Πυρ, της Δικαιοσύνης Ήλιος Νοητός, σύμβολο του ελληνικού πνεύματος και αργότερα μακεδονική Βεργίνα, σφραγίζοντας νομίσματα και Αλεξάνδρειες, κοσμοπολίτες, ελεύθερους ανθρώπους, που η γραμμή τους φτάνει ως τον Ρήγα Φεραίο, ο οποίος υπενθυμίζει στους γραικύλους νεοέλληνες, ότι «όποιος συλλογάται ελεύθερα συλλογάται καλά». Φράση που παραπέμπει και συμπληρώνεται από την ελληνική φιλοσοφική σκέψη και προσδιορίζει ότι ο δούλος δεν συλλογάται καλά όσο είναι ανίκανος να σκεφτεί ελεύθερα. Από εκεί προέρχεται και η διάκριση σε βαρβάρους και Έλληνες, αν και ο Αλέξανδρος διευκρινίζει ότι είναι η αρετή της ελευθερίας και του δικαίου η ειδοποιός διαφορά, όπως και ο Ισοκράτης που λέει πως είναι η συμμετοχή στην κοινή παιδεία των ελληνικών ιδεωδών.

Η ελληνική διασπορά αποτελεί προκατακλυσμιαίο σχέδιο ασύλληπτης πρόνοιας, προκειμένου να διασφαλιστεί η επιβίωση των φορέων αυτής της συλλογικής μνήμης.

Όσο η διάνοια είναι υποταγμένη στον χρόνο και το χώρο, όσο ο Δίας περιορίζεται από την εξουσία του Κρόνου και του Ουρανού, η ανθρωπότητα βιώνει την αγριότητα των βάρβαρων εθίμων, πρωτόγονων δοξασιών και ενός αρχέγονου φόβου υποταγής. Όταν όμως ο Δίας γίνει Ζευς και επαναστατεί κατά του Κρόνου και του κράτους του Ουρανού, τότε εκφράζεται η δύναμη του συλλογικού νου και η Αθηνά-Σοφία ξεπηδάει από το κεφάλι του ετοιμοπόλεμη, τέχνες και επιστήμες κατεργαζόμενη.

Χιλιάδες χρόνια αργότερα θα διατυπωθεί ο νόμος που θα μεταμορφώσει την επιστημονική σκέψη. E=m x c², δηλαδή, ενέργεια ισούται με την μάζα επί την ταχύτητα του φωτός εις το τετράγωνο. Δηλαδή, 360.000 χλμ. ανά δευτερόλεπτο εις το τετράγωνο, πράγμα που σε ένα διαφορετικό επίπεδο σκέψης σημαίνει ότι η ενέργεια ή χώρος ισούται με την μάζα ή συνείδηση, όταν αυτή πολλαπλασιάζεται, δηλαδή επιταχύνεται με την ταχύτητα του φωτός εις το τετράγωνο και επομένως υπερβαίνει τους νόμους της μορφής και του χρόνου.

Όπως ακριβώς ο χώρος έχει 3 διαστάσεις, έτσι και ο χρόνος έχει τις δικές του (παρελθόν-παρόν-μέλλον). Αλλά και η συνείδηση διαθέτει τις δικές της διαστάσεις που μπορούμε να τις διακρίνουμε στις έννοιες ασυνείδητο-υποσυνείδητο-συνειδητό ή αλλιώς υπερσυνείδηση-αυτοσυνείδηση-θεοσυνείδηση. Καθόλου συμπτωματικά η συνείδηση του χωρόχρονου ενέχει τριαδικότητα νομοτέλειας που την διέπει τόσο κάθετα όσο και οριζόντια. Έτσι, τα ως άνω και κάτω, όπως αποκαλύπτει και ο Ερμής ο Τρισμέγιστος, που αποκαλύπτει πρώτος την θεολογία της Τριάδος. Και έπειτα από χιλιάδες χρόνια από τους λίγους και εκλεκτούς να ακουστεί σε όλους ο λόγος της Σοφίας και της Αγάπης «ως εν ουρανώ και επί της γης».

Οι 3 διαστάσεις (της συνείδησης, του χώρου και του χρόνου), μας δίνουν τον αριθμό 9, όπως και αν αθροίσουμε το 3 και το 6 της ταχύτητας του φωτός, αλλά και του εαυτού του εις το τετράγωνο. Τόσες είναι και οι αγγελικές τάξεις, μας λέει ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, αυτός είναι και ο αριθμός της ανθρωπότητας, η οποία στην κατάσταση της πτώσης και της πνευματικής λήθης είναι ο καθοδικός όφις, ο αριθμός 6, ενώ ο ανοδικός όφις, της πνευματικής αφύπνισης, είναι ο αριθμός 9.

Η Ιερή Δεκάς είναι ο Χριστός, που εμπεριέχει την εννεάδα και ο οποίος αντιστοιχεί με το χαμένο κέντρο του Λόγου του σεφιρωθικού δένδρου των 10 θείων σφαιρών και ριζώνει στη μονάδα και την δεκάδα που χάραξε ο Πυθαγόρας στην πυθαγόρεια τετρακτύ.

Κυριακή, ημέρα του ηλίου, ημέρα του Κυρίου, ημέρα Αναστάσεως και στην αρχαιότητα ημέρα του Απόλλωνα του αιώνιου Φοίβου. Το σχέδιο των εωσφόρων πεφωτισμένων ήταν εξ αρχής η οικειοποίηση κι η εμπλοκή της ανθρωπότητας στην πλάνη των παράλληλων κόσμων. Αυτό θα επιτυγχανόταν μέσω της κατασκευής μιας μηχανής χρόνου, την οποία κατασκεύασε ο Άτλας Μαρντούκ, ή αλλιώς Μαρντούκ Ρα, ο οποίος βασίλεψε στην Αίγυπτο κι εξεδίωξε τον Θεό Θωθ ή Ερμή, έξι χιλιετίες πριν. Έτσι κατασκευάστηκε ένα καθαρτήριο στην Σελήνη, η Σελήνη τέθηκε σε τροχιά γύρω από τη γη, τέτοια ώστε ν’ απορροφάει τις ενέργειες των ζώντων έμβιων όντων, ελέγχοντας πλήρως το σχέδιο του Κάρμα ή των χρεοφειλών τους για κάθε τους έλευση. Μ’ έναν τέτοιο επαναπρογραμματισμό ανθρώπων που έγινε συστηματικά κατάφεραν να επαναπρογραμματίσουν ανθρώπους σε συχνότητες άλλων ζώων. Γι’ αυτό το σκοπό χρησιμοποιήθηκε η μεγίστη μαγεία των Χαζάρων, που η ρίζα τους βρίσκεται στους Τουράνιους της Ατλαντίδας. Απ’ αυτούς προήλθαν οι Ούννοι, απ’ αυτούς προήλθαν τα μαύρα ιερατεία της Ανατολής και ιδιαίτερα των Χαλδαίων, Βαβυλωνίων και Περσών τη σκυτάλη των οποίων παρέλαβε αργότερα το ραβινικό Ιερατείο και με τη σειρά του συγχωνεύτηκε σ’ ένα παγκόσμιο σιωνιστικό ιερατείο με την διασπορά των Χαζαροεβραίων κατά τη Βυζαντινή περίοδο. Οι Χάζαροι ήταν θεματοφύλακες αυτής της αρχαίας γνώσης, τη πιο βαθιάς μαγείας που προϋποθέτει άμεση σύνδεση με τους δαίμονες ή αλλιώς τα ερπετοειδή, που κατοικούν στη Σελήνη και λειτουργούν ως φύλακες ενός συστήματος ζωής που θέτουν τα ανθρώπινα όντα καθ’ όλη τη διαβίωσή τους αλλά και στο επέκεινα. Ο στόχος ήταν η μεταλλαγή όχι μόνο ορισμένων συγκεκριμένων επιφανών ανδρών της ιστορίας, αλλά η οικειοποίηση του δυναμικού ενός ολόκληρου έθνους, του ελληνικού. Η ύψιστη αυτή πράξη μαγείας συντελέστηκε μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως έπειτα από την προεργασία που έκαναν οι Φράγκοι μαύροι ευγενείς και η Μεροβίγγεια Δυναστεία, μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως το 1204 από τους Φράγκους, όπου δεν προέβησαν μόνον, όπως γράφτηκε στην επίσημη ιστορία σε βεβηλώσεις ναών και αρπαγές και λεηλασίες και  βιασμούς, ή σε βασανιστήρια και σφαγές αλλά και στον πιο αγαπητό τους τομέα της μαύρης μαγείας και της βρεφοκτονίας, της θυσίας παιδιών. Την οποία και αυτήν φόρτωσαν ακόμα μια φορά στο εβραϊκό έθνος. Το εβραϊκό έθνος αρχίζει να χρησιμοποιείται συστηματικά πλέον από τη μαύρη αδελφότητα πρώτα κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας και στη συνέχεια της σύγχρονης ιστορίας. Γράφτηκε πριν 2000 χρόνια «και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς». Είναι η Θεία Μνημοσύνη που αναβλύζει μέσα από τον Έλληνα και θέλει να φωτίσει την Οικουμένη με το Φως της, αποκαλύπτοντας την αιτία και τις λειτουργίες της νομοτέλειας της πλάνης για να απελευθερώσει κατά πάντα τον άνθρωπο που δέχθηκε μέσα του Χριστό. «Και ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν υμίν».

Γράφτηκε επίσης ότι ο Πατέρας είναι ο «τάζων νεφρούς και καρδίας». Για την καρδιά γνωρίζουμε πως έχει το ισχυρότερο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο στο ανθρώπινο σώμα, που η ενέργειά του απλώνεται πιο πέρα κι απ’ το ίδιο το ωοειδές σώμα του ανθρώπου. Γι’ αυτό ακριβώς και η καρδιά είναι στόχος όχι μόνο της σύγχρονης αλυσίδας νόσων της καρδιάς αλλά και κυρίως πνευματικός στόχος από τους αρχαιότερους χρόνους. Το πρώτο πλήγμα που υπόκειται η ανθρώπινη καρδιά είναι με την απονέκρωση του θύμου αδένα κατά την παιδική ηλικία. Το δεύτερο είναι ο συγχρονισμός με τη συχνότητας της γης. Είναι επίσης γνωστό ότι η καρδιά μας είναι συγχρονισμένη με την συχνότητα που υπάρχει στον Άρη. Αυτή η λειτουργία δεν είναι αιτία των χιλιάδων παθήσεων που εμφανίζονται ως καρδιακές παθήσεις, αλλά και μίας εκφυλιστικής λειτουργίας που οδηγεί στον υποβιβασμό της δονητικής ικανότητας  της καρδιάς και που είναι σε θέση να μετασχηματίσει την πραγματικότητα του ανθρώπου. Ο στόχος λοιπόν ήταν πάντοτε αυτός, ο ευνουχισμός της δημιουργικής ικανότητας του ανθρώπου, να ζει αυτό το οποίο είναι γεννημένος να ζει ως άνθρωπος αληθινός κι όχι σαν υποκατάστατο ζωής το οποίο του επιβάλλεται με χιλιάδες τρόπους.

Τα νεφρά από την άλλη τα οποία κι αυτά αναγεννώνται κατά τη διαδικασία της Χριστοποίησεως, είναι οι τελικοί αποδέκτες των λειτουργιών του συστήματος σπλήνας-συκωτιού, στο οποίο μετέχει το πάγκρεας και η χολή, ενός μηχανισμού μετασχηματισμού αιθερικών δυνάμεων, τις οποίες ο άνθρωπος λαμβάνει μέσα από τον αέρα, το νερό και την τροφή του, αλλά και τον ήλιο και τα οποία συνιστούν τα στοιχεία συντήρησης του φυσικού του σώματος. Όταν όμως ο άνθρωπος ενωθεί με τον λόγο του τον πνευματικό, με τον έναν Λόγο τον Ζώντα, τον Δημιουργικό, τότε αλλάζει η ποιότητα στη σύσταση του αίματός του και οι λειτουργίες του. Το παλιό σύστημα πεθαίνει μέσα στο ίδιο του το σώμα, προκαλώντας από ασθένειες έως ατοπήματα ή ατυχήματα, αλλά στο τέλος, ο μαθητής που διατηρεί την πίστη του αδιάρρηκτη, καταφέρνει να πεθάνει και ν’ αναγεννηθεί στο ίδιο το σώμα το οποίο τον φιλοξενεί. Το σώμα του από εκεί και πλέον είναι διαφορετικό. Οι άγγελοι του θανάτου δεν έχουν πλέον εξουσία επάνω του. Ο ίδιος είναι κύριος των αγγέλων που είχαν οριστεί στο παρελθόν δέσμιοί του. Κι έτσι γίνεται απελευθερωτής των ομοίων του. Έτσι η πρόσληψη των γήινων τροφών μέσα στον άνθρωπο Λόγο μεταστοιχειώνονται στις τέσσερεις ανώτερες τροφές, τις Θείες τροφές, Θείο Υδρογόνο, Θείο Οξυγόνο, Θείο Άνθρακα, Θείο Άζωτο κι έτσι ο άνθρωπος μετέχει του πρωταρχικού Φωτός, μιας Πεμπτουσίας θα λέγαμε, που είναι ο πέμπτος αιθέρας, απ’ τον οποίο προέρχονται οι τέσσερις αιθέρες του Θείου, και ως προέκταση και των γήινων. Ο άνθρωπος γίνεται κυριολεκτικά κάτοχος του Αγίου Πνεύματος με την έννοια ότι  αποτελεί πηγή προς τον άνθρωπο της γης φορέα του Λόγου σε μορφή. Αυτός ο κήρυκας και καταλύτης της μορφής είναι ο Ιωάννης της Νέας Παρουσίας, ο Ηλίας ο μέλλων έρχεσθαι και είναι ο ακριβοδίκαιος Βασιλεύς Δικαιοσύνης Μελχισεδέκ και Αρχιερέας Ειρήνης που φέρει τη δύναμη της ένωσης, αυτής της ένωσης που επιφέρει αποκατάσταση και δίκαιο και είναι η μόνη που οδηγεί στην αληθινή ειρήνη, το βίωμα της Βασιλείας των Ουρανών εντός μας. Αμήν. Αμήν. Αμήν.

Πηγή: http://ergo-logou-agapis.blogspot.gr/2013/07/blog-post_8396.html